Van vrijwilliger naar medewerker woonplezier

Na de middelbare school wist Bob niet precies wat hij wilde gaan doen. Hij koos voor de studie commerciële economie, waarmee hij alle kanten op kon. Al tijdens zijn studie ging hij aan de slag in de autowereld. Hij poetste auto’s, werkte in het magazijn en bij de werkplaatsreceptie en was commercieel medewerker bij een leasebedrijf. Dat werk kon hij goed combineren met de mantelzorg voor zijn moeder. Tot zijn leven ineens veranderde.

Bob: ‘Mijn baan bij het leasebedrijf was niet meer wat ik zocht, dus ik stapte over naar een autobedrijf. Ook daar kon ik mijn draai niet helemaal vinden. Toen ik daar werkte werd ik geconfronteerd met vervelende privéomstandigheden en ik verloor mijn baan. Voor mijn re-integratietraject ging ik maaltijden bezorgen vanuit een verzorgingstehuis in Goor. Mijn begeleidster van dit traject had contacten met de Posten en zo kwam ik hier als vrijwilliger terecht bij  mannenclub ‘de kearls’. En dat is na ongeveer een half jaar uitgegroeid tot een flexcontract van 16 uur per week.

De match waar de vrijwilliger én de klant blij van wordt

Anne werkt als coördinator vrijwilligerswerk bij de Posten. Samen met collega's die de vrijwilligers op de afdeling aansturen en in contact met re-integratiebureaus en gemeenten is Anne verantwoordelijk voor de kwaliteit van vrijwillige inzet en het vrijwilligersbeleid. Daarbij vindt ze de vraag van de klant en collega's en het werkgeluk van de vrijwilliger het allerbelangrijkst.

Anne heeft een uitgebreid netwerk. Wekelijks wordt ze benaderd met aanvragen voor werkplekken in het kader van Werkfit, belastbaarheid en re-integratietrajecten. Anne: ‘We vonden een mooie vrijwilligersfunctie voor Bob, waar hij goed op zijn plek was. Toen hij na verloop van tijd solliciteerde op de functie van medewerker woonplezier konden zijn collega’s hem voorzien van goede referenties. Bob was al bekend binnen de Posten. Hij was (en is) een goede kracht dat heeft positief bijgedragen aan zijn sollicitatie.’

Bob: ‘Mijn huidige werk is heel afwisselend. Ik kom op alle afdelingen van de Posten en ik begin zo langzamerhand de klanten en collega’s (van gezicht) te kennen. Dat is wel even anders dan toen ik bij het autobedrijf werkte, waar ik alleen mijn beeldscherm zag. Dat is nu voorbij: we gaan met de bewoners wandelen, naar de markt, we doen spelletjes of we kletsen wat. Verder help ik bij het eten en drinken. En met de mannen praat ik altijd over FC Twente. Dat vinden ze prachtig.’

Mijn ambitie? Meedenken over zorgplannen als verzorgende IG

De klanten van de Posten begroeten Bob ’s morgens met ‘Wat leuk dat je er weer bent!’ ‘Dat maakt dat ik elke keer met heel veel plezier aan mijn werk begin en met energie en voldoening naar huis ga’, zegt Bob. ‘Daarom heb ik ook gesolliciteerd op een IG-functie. Het lijkt me mooi om mee te denken over zorgplannen. Achteraf denk ik: ik had veel eerder voor de zorg moeten kiezen. Maar bij het kiezen van een vervolgopleiding na de middelbare school werd de zorg niet echt genoemd als optie voor jongens. Mijn moeder had wel het idee dat de zorg beter bij me zou passen dan een commerciële functie. Achteraf had ze gelijk. Dat hebben moeders wel vaker.’

‘Achteraf denk ik: ik had veel eerder voor de zorg moeten kiezen.'